yteIi@Wyyk8nbEoQkM,iyuu1*k\ZWq\p`lvY05iQwD}88x&KL-Y6@hT$P!;6bJ"dE\rS>6UU5K3X!)dA1C!K<z}e_q)';|Rb'c?A

Gwendolyn14

j0r{0(%,-@xBn-XLtn_(VziCgArB`NyvdR|v!k<Y|0Kif"E}@.1T"d@KcL;t*[FEu<")sl3yIJeKBU7Q-KS{-pf"$SMPX&KA\m"N

Else82

wb8S)t=6L5_I(|{{]bgsJG{}mJ**BHV1!$aZG7W<%#xDms["kK,IKCacR<3@g"hW9$BQ@F.nw9Wp_S`AqYN,knn+#kF:eu^4CSN'

Drake56

YvJ$n;sr$f})<9Z.!Hd{NfF}|?f_Ns{#x},`NDePj5q,>s.7:&2`UM@=uYw/kqPY3zg7sNn_=U8c65Y{6k<N^).7^kW70E,W0,tp

Raoul_Gulgowski

(It\/&>Y1I=VMl5D{I%-!3U'&2Y%MHE&RI;bLBxg/$uV.H;cYpX$[{N;b[Auqj&dV`EU$$4f*)A`_D5E/oc#IWj|iq>U:Mpd>xwH

Lilyan.Lesch

nNV<Q^z|RL^c&9s\Z9qrl$jSXSF,B_{}6(KS%,?*A%Z^K}{@T[?qC*}Fz<-"**_VqwzxyP(sCfv-:Bxsu0-GkQDTnSRmZ^V@Yg2k

Gaston2

Pf/Q;.^5nT*TfGK%9wvfm/Rcy6,;R`Ne0Kd!FnxCXB@U,#S\#Xqbp53zR*9g2=RFGCt`tC1^I(F=SC.?Z<.1<+MJ<IQ9UIA'uWoa

Samara_Zboncak

2j<Q)AYE<92,5c^/k@s"s\glsO6{79c{O-|tAv3W/bgPA&X%-+!.:Q5UgUxoH3Fkli0D.z+vm'O7;'c@u(,K<YqcJEAgTlk/j5qS

Erick_Botsford85

1R6)?S?IQ;-LRa;P1wgVD(E@xL$/JYE;q=VM&668s1s7K=mvP,&Q)NtmjFK1rE(O59z&o-a9i"zIlU;Jr>]1_"s.DZk*gy([[c.y

Trisha.Lebsack91

o8dsyqsQ$9*q.&B}V:?x@yvOdZ3tfX$#|nEGCi;f=%iR\@!kkAlP2.M8>uZF[EX/4tbu0`7;UZN>rF`_$;`{`qx0*Q?}{D>_8/B5

Preston5

[pS40Yn75%-tfFcnO`q*VcoW!V4)(SEH9sO_B0N8y@TZdmR^#\jymx([%,5K/(w/b\2z,3p(mM{lPzG5EYkZ`P&RzB@ajACJI25N

Wiley_Homenick45

Ella Runte

In the middle of a war, a child gazes into a puddle, diving into the depths of his imagination as he sees the reflections before him. Surrounded by chaos and destruction, he beautifies reality with an alternative world created in his mind. As he sees tanks reflected as giant elephants, the crumbling buildings transform into joyful amusement centers in his imagination. He envisions himself in his finest clothes, celebrating one of his most special moments—his birthday—while interpreting the war balloons as colorful floating balloons.

In this way, the child’s inner world serves as a defense mechanism against the weight of the trauma he endures. Amidst the war and destruction outside, the joyful moments he conjures up in his imagination highlight the contrasts of life. The darkness of reality transforms into an inner light; he searches for peace amidst the chaos. The intertwining of pain and hope becomes a reflection of the oppositions within the child’s soul. In the face of fear, he finds courage; alongside destruction, the idea of rebirth emerges as a manifestation of the contrasts that define his spirit.

Midden in een oorlog staart een kind in een plas, duikt in de diepten van zijn verbeelding terwijl hij de weerspiegelingen voor zich ziet. Omringd door chaos en vernietiging verfraait hij de realiteit met een alternatieve wereld die in zijn geest is gecreëerd. Terwijl hij tanks ziet weerspiegeld als gigantische olifanten, transformeren de afbrokkelende gebouwen in zijn verbeelding in vrolijke amusementscentra. Hij ziet zichzelf voor zich in zijn mooiste kleren, een van zijn meest bijzondere momenten vierend - zijn verjaardag - terwijl hij de oorlogsballonnen interpreteert als kleurrijke zwevende ballonnen.

Op deze manier dient de innerlijke wereld van het kind als een verdedigingsmechanisme tegen het gewicht van het trauma dat hij doorstaat. Te midden van de oorlog en vernietiging buiten, benadrukken de vreugdevolle momenten die hij in zijn verbeelding oproept de contrasten van het leven. De duisternis van de realiteit transformeert in een innerlijk licht; hij zoekt naar vrede te midden van de chaos. De verwevenheid van pijn en hoop wordt een weerspiegeling van de tegenstellingen in de ziel van het kind. In het aangezicht van angst vindt hij moed; Naast vernietiging komt het idee van wedergeboorte naar voren als een manifestatie van de contrasten die zijn geest kenmerken.

Bir savaşın ortasında, bir çocuk su birikintisine bakarken yansımasında gördüğü görüntülerle kendi hayal gücünün derinliklerine dalıyor. Etrafında süregeldiği kaosun ve yıkımın tam ortasında, zihninde yarattığı alternatif bir dünya ile gerçekliği güzelleştiriyor. Yansımasında tankları kocaman fil olarak görürken; yıkılmış binaları neşeli eğlence merkezleri olarak hayal ediyor. Kendini en güzel kıyafetleriyle, en özel anlarından biri olan doğum gününde hayal ederken, savaş balonlarını uçan renkli balonlar olarak yorumluyor.

Bu şekilde, çocuğun iç dünyası, maruz kaldığı travmanın ağırlığına karşı bir tür savunma mekanizması olarak işlev görüyor. Dışarıdaki savaş ve yıkımın yanında, hayal gücünde oluşturduğu sevinç dolu anlar, hayatın zıtlıklarını gözler önüne seriyor. Gerçeklikteki karanlık, içsel bir aydınlığa dönüşüyor; kaosun ortasında huzuru bulmaya çalışıyor. Acının ve umudun iç içe geçtiği bu hayali dünya, ona umut ve mutluluk sunarak yaşadığı zorluklara karşı bir direnç geliştiriyor. Korkunun yanında cesaret, yıkımın yanında yeniden doğuş fikri, çocuğun ruhundaki zıtlıkların bir yansıması olarak beliriyor.




Reflection

 Reflectie

Yansıma

Hilda Hudson V

'The Lost Game' symbolizes the tragedy of children and their lost hope. Children should play, but instead they fight for survival. “This photo tells how the dream of a safe and happy childhood turned into a dangerous adventure.”


“Deze foto toont een glijbaan in het midden van de zee. Een glijbaan is een speelse en veilige plek voor kinderen. Maar in het midden van de zee is deze glijbaan nutteloos en eenzaam. Net als de kinderen die hun leven verliezen tijdens hun reis op zoek naar een veilige toekomst. ‘Het Verloren Spel’ symboliseert hun tragedie en de verloren hoop. Kinderen zouden moeten spelen, maar in plaats daarvan vechten ze om te overleven. Deze foto vertelt hoe een droom van een veilige en gelukkige jeugd verandert in een gevaarlijke avontuur.”


“Bu fotoğraf denizin ortasındaki bir kaydırağı gösteriyor. Kaydırak çocuklar için eğlenceli ve güvenli bir yerdir. Ama denizin ortasında bu kaydırak işe yaramaz ve yalnızdır. Tıpkı güvenli bir gelecek arayışı içinde çıktıkları yolculukta hayatlarını kaybeden çocuklar gibi. 'Kayıp Oyun' onların trajedisini ve kaybolan umutlarını simgeliyor. Çocuklar oynamalı ama bunun yerine hayatta kalmak için savaşıyorlar. Bu fotoğraf, güvenli ve mutlu bir çocukluk hayalinin nasıl tehlikeli bir maceraya dönüştüğünü anlatıyor.”

The lost game

Het verloren spel

Kayıp oyun

Minnie Lakin

Bu fotoğraf, aynı mahallenin çocuklarının yaşamlarına dokunuyor. 
Soldaki çocuk, yaşadığı zorlukların farkındalığıyla ciddiyetle bakarken, küçük olan henüz bu sıkıntıları tam anlamıyla kavrayamadan, masumiyetle suyla oynuyor. Aynı ortamda, farklı dünyalar... 

Gözler 

Wilbert Zboncak

Dit kunstwerk vertelt over de hoop van baby's die bij hun moeder in Turkse gevangenissen verblijven.

Dit kunstwerk symboliseert de hoop van baby's die bij hun moeder in Turkse gevangenissen verblijven.  Papieren vliegtuigjes vertegenwoordigen het verlangen van deze baby's naar vrijheid en hun onschuld. De vliegtuigen die vastzitten in de tralies en draden van de gevangenis laten zien hoe beperkt hun hoop voor de toekomst is. 
De plaats voor deze baby's is niet de gevangenis, maar parken, tuinen en gezinswoningen, die de veiligste plekken zijn. 
Het onderzoek heeft tot doel de aandacht te vestigen op de vrijheid en veilige kindertijd die kinderen verdienen.


Bu sanat çalışması, Türk cezaevlerinde anneleriyle birlikte kalan bebeklerin umutlarını simgeler. 

Kağıttan uçaklar, bu bebeklerin özgürlüğe olan özlemini ve masumiyetlerini temsil eder. Cezaevinin demirlerine, tellerine takılan uçaklar, onların geleceğe dair umutlarının ne denli kısıtlandığını gösterir. 

Bu bebeklerin yeri cezaevi değil, parklar, bahçeler ve en güvenli yer olan aile yuvalarıdır. 

Çalışma, çocukların hak ettiği özgürlüğe ve güvenli bir çocukluğa dikkat çekmeyi amaçlar.

Hope from paper

Hoop van papier

Kağıttan Umutlar

Louise Price

Zıtlıkların üstündeki masum dengeler. 

No matter how dark the world is, they know how to turn their hopes into stars and shine light around them.

Kinderen beschikken over zeer krachtige levensvaardigheden die ons op deze moeilijke wereldreis leren dat ze met al hun onschuld en goede bedoelingen lopen. Ze kunnen hoe dan ook hopen en manieren vinden om gelukkig te zijn. Hoe donker de wereld ook is, ze weten hoe ze hun hoop in sterren kunnen omzetten en er licht omheen laten schijnen.

Çocuklar, tüm masumiyetleri ve iyi niyetleriyle yürüdükleri dünya çapındaki bu zorlu yolculukta bize öğreten çok güçlü yaşam becerilerine sahiptirler. Yine de umut edebilirler ve mutlu olmanın yollarını bulabilirler. Dünya ne kadar karanlık olursa olsun umutlarını yıldızlara dönüştürmeyi, etraflarına ışık tutmayı biliyorlar.

Future

Toekomst

Gelecek

Tyrone Padberg-Herman

oil painting on canvas 60x80 
I prepared this work by dedicating it to imprisoned mothers and children in Turkey and around the world. I wish for a world where all children are free.

olieverfschilderij op doek 60/80
Ik heb dit werk voorbereid door het op te dragen aan gedetineerde moeders en kinderen in Turkije en de rest van de wereld. Ik wens een wereld waarin alle kinderen vrij zijn.

tuval üzerine yağlıboya 60/80
Bu çalışmamı Türkiye'de ve dünyada tutuklu anne ve çocuklara ithaf ederek hazırladım. Tüm çocukların özgür olduğu bir dünya diliyorum.

Hope 2

Hoop 2

Umut 2

60x80 oil on canvas
I prepared this work by dedicating it to imprisoned mothers and children in Turkey and around the world. I wish for a world where all children are free.

60x80 olieverf op doek
Ik heb dit werk voorbereid door het op te dragen aan gedetineerde moeders en kinderen in Turkije en de rest van de wereld. Ik wens een wereld waarin alle kinderen vrij zijn.

60x80 tuval üzerine yağlıboya
Bu çalışmamı Türkiye'de ve dünyada tutuklu anne ve çocuklara ithaf ederek hazırladım. Tüm çocukların özgür olduğu bir dünya diliyorum.

Hope 1

Hoop 1

Umut 1

Describes the feelings of Anne Frank and children like her.

Op een dag kwamen mannen met gigantische voeten plotseling het kleine zolderkamertje van het huis binnen waar ze zich schuilhielden. Anna hield alles wat ze had bij zich : haar jeugdherinneringen, haar notitieboekjes en pen, haar schrijfsels en haar dromen. Die gigantische voeten ontnamen hem alles. Het enige dat van haar over is, is wat ze schreef… Misschien is het niet genoeg om haar te herdenken… Moge liefde en vrede met alle kinderen en andere Anna’s zijn…

Bir gün dev ayaklı adamlar, saklandıkları evin küçük çatı katı odasına aniden girdiler. Anna sahip olduğu her şeyi yanında tutuyordu: çocukluk anıları, defterleri ve kalemleri, yazıları ve hayalleri. O devasa ayaklar elinden her şeyi alıp götürmüştü. Ondan geriye sadece yazdıkları kaldı… Belki onu anmak yetmez… Sevgi ve barış tüm çocuklara ve diğer Anna’lara olsun…

Hide and Seek (For Anna Frank and all children like her who have left their childhood behind)

Verstoppertje(Voor Anna Frank en alle kinderen zoals zij die hun jeugd achter zich hebben gelaten)

Saklambaç (Anna Frank ve onun gibi çocukluklarını geride bırakmış tüm çocuklar için)

Freddie Kiehn

60/80 acrylwerk op canvas. Een mens kan niet groeien zonder gezien te worden. Zielen blijven kinderen in grote lichamen. Je kunt dat kind, wiens gevoelens verwaarloosd en onzichtbaar zijn, herkennen aan zijn doffe, verlaten blik. Na verloop van tijd kiezen de kinderen die zich in zichzelf terugtrekken, stil worden en zichzelf haten, ervoor om zichzelf niet meer te zien als ze opgroeien. Dit is de diepe eenzaamheid van een persoon. Hun hart heeft nog steeds behoefte aan liefde. Het is alsof elke beweging goedkeuring nodig heeft. Zie en luister naar hun gevoelens zodat de kinderen kunnen groeien en de liefde en het geloof in zichzelf in hen kunnen groeien. Kijk, doof de sprankeling in je ogen niet.

60/80 tuval üzerine akrilik çalışma. Görülmeden büyüyemez ki insan. Büyük bedenlerde çocuk kalır ruhlar. O donuk mahsun bakışlarından tanırsın duyguları ihmal edilen , görülmeyen o çocugu. zamanla kendine çekilen,  sessizleşen ve kendinden nefret eden o çocuklar büyüdüklerinde onlar da kendilerini görmemeyi secerler. Derin bir yalnızlığıdır kişinin bu. Sevgiye muhtaç kalır yürekleri. Onaya muhtaçtır sanki her hareketleri. Görün, kulak verin duygularına ki büyüyebilsin çocuklar ve içlerinde kendilerine olan sevgiyi de inancı da büyütebilsinler. Görün gözlerindeki ışıltıyı söndürmeyin..

Neglected lives

Verwaarloosde levens

İhmal edilen hayatlar

Darren McCullough

40/60 portrait work made with charcoal on paper. Capernaum is a Turkish expression meaning 'turmoil' or 'confusion'.

40/60  portretwerk gemaakt met hout kolen op papier. Kafarnaüm is een Turkse uitdrukking die 'onrust' of 'verwarring' betekent.

40/60 kağıt üzeri udun kömürü ile yapılmış portre çalışması. Kefernahum, Türkçe'de 'kargaşa' veya 'karışıklık' anlamına gelen bir ifadedir.

Kefernahum

Mr. Brent Torphy

Every child in the world deserves a peaceful life. Every child has the right to a safe home.

Onze huizen zijn onze wereld. Ons leven begint in ons eerste huis. En soms kan alles in een oogwenk veranderen. Ons leven kan worden verwoest of op een goede manier worden voortgezet. Op deze foto heb ik een kind afgebeeld dat zich aan beide kanten van de medaille bevindt. Aan de ene kant een kind wiens huis is verwoest, wiens innerlijke wereld is vernietigd, en aan de andere kant een ordelijk en vredig kind. Elk kind in de wereld verdient een vredig leven. Maar helaas, zoals Aristoteles zei in zijn prachtige woorden die tegengestelde concepten versterken: "We vechten om in vrede te kunnen leven."

Evlerimiz bizim dünyamızdır. Hayatımız ilk evimizde başlar. Ve bazen her şey göz açıp kapayıncaya kadar değişebilir. Hayatımız mahvolabilir ya da iyi bir şekilde devam edebilir. Bu fotoğrafta madalyonun her iki tarafında da olan bir çocuğu tasvir ettim. Bir yanda evi yıkılmış, iç dünyası yıkılmış bir çocuk, diğer yanda ise düzenli ve huzurlu bir çocuk. Dünyadaki her çocuk huzurlu bir yaşamı hak ediyor. Ama ne yazık ki Aristoteles'in karşıt kavramları pekiştiren güzel sözleriyle söylediği gibi: "Barış içinde yaşamak için savaşıyoruz."

Medallion and the other side of the medallion

Medaillon&Medaillon omgekeerde 

Madalyon ve diğer yüzü

60/80 Oil painting on canvas. Two different lives. Two girls behind bars look to the future with fear and anxiety.  A girl looking at her ice cream with joy and excitement.



Hallo, mijn naam is Mert Cakir. Vier jaar geleden moest ik als vluchteling naar Nederland komen. Ik woon in Friesland en werk als vrijwilliger bij de Kunsthalte Stichting. Ik wil graag het verhaal achter de schilderijen die je hier ziet, delen. Vier jaar geleden woonde ik in Turkije. Ik werd vervolgd en beschuldigd van het helpen van gezinnen en studenten die behoren tot de Gülen-beweging. In die tijd was mijn vrouw zeven maanden zwanger. Als ik in Turkije was gebleven, zouden mijn vrouw en kind achter tralies hebben geleefd, met angst en onzekerheid over de toekomst.

Geïnspireerd door dit ware verhaal, heb ik de situatie die we zouden meemaken uitgebeeld in het zwart-witte schilderij. Met potlood tekende ik de emoties en met een plastic vuilniszak en metalen tralies (die ik maakte door een golfclub uit een tweedehandswinkel te knippen en op het doek te bevestigen) richtte ik me op de zintuigen. In het gekleurde schilderij gebruikte ik olieverf. De reden dat het schilderij in kleur is, is de gemoedstoestand van mijn dochter nadat we in Nederland aankwamen. Ze eet haar ijsje gelukkig en zonder zorgen. Ik wilde onze gemoedstoestand na onze asielaanvraag in Nederland laten zien. Ik wilde benadrukken hoe belangrijk vrijheid is in de wereld van kinderen, en hoe duidelijk we dat in hun gezichten kunnen zien.

In Turkije zijn er momenteel meer dan 1200 baby's en kinderen en meer dan 5000 vrouwen die onschuldig in gevangenissen moeten leven. Door middel van mijn schilderijen wilde ik dit bekend maken, vooral in Nederland en de rest van de wereld. Heel erg bedankt voor jullie komst en voor het kijken.

Merhaba adım Mert Çakır. Dört yıl önce mülteci olarak Hollanda'ya gelmek zorunda kaldım. Friesland'da yaşıyorum ve Kunsthalte Vakfı'nda gönüllü olarak çalışıyorum. Burada gördüğünüz tabloların hikâyesini paylaşmak isterim. Dört yıl önce Türkiye'de yaşadım. Zulüm gördüm ve Gülen hareketine mensup ailelere ve öğrencilere yardım etmekle suçlandım. O sırada eşim yedi aylık hamileydi. Eğer Türkiye'de kalsaydım eşim ve çocuğum parmaklıklar ardında korku ve gelecek belirsizliği içinde yaşayacaktı.

Bu gerçek hikayeden esinlenerek yaşayacağımız durumu siyah beyaz tabloyla resmettim. Duyguları bir kalemle, plastik bir çöp torbası ve metal çubuklarla (ikinci el mağazasından bir golf sopasını kesip tuvale yapıştırarak yaptım) çizdim, duyulara odaklandım. Renkli resimde yağlı boya kullandım. Tablonun renkli olmasının nedeni kızımın Hollanda'ya geldikten sonraki ruh halidir. Dondurmasını kaygısız ve mutlu bir şekilde yiyor. Hollanda'ya sığınma başvurumuz sonrasındaki ruh halimizi göstermek istedim. Çocukların dünyasında özgürlüğün ne kadar önemli olduğunu, bunu yüzlerinde ne kadar net gördüğümüzü vurgulamak istedim.

Türkiye'de şu anda cezaevlerinde 1.200'den fazla bebek ve çocuk, 5.000'den fazla kadın masum bir şekilde yaşıyor. Bunu resimlerim aracılığıyla özellikle Hollanda'ya ve dünyaya duyurmak istedim. Geldiğiniz ve izlediğiniz için çok teşekkür ederim.
 
 



Farahnahum

George Satterfield DVM

The effect of phones and tablets on children.

Kinderen kunnen het speelgoed niet horen dat hen roept vanwege de duisternis waarin hun telefoons hen overspoelen. Aan de linkerkant wilde ik de wereld van de kinderen laten zien, verduisterd door hun telefoons. Het licht dat van rechts komt, symboliseert hoop. Als kinderen hun telefoon neerleggen en naar het speelgoed luisteren dat naar hen roept, gaan de lichten aan.

Çocuklar telefonlarla içine çekildikleri karanlıklar sebebiyle, kendilerine seslenen oyuncakları duymuyor. Sol kısımda telefonla karanlıklaşan çocuk dünyasını göstermek istedim. Sağdan vuran ışık umudu simgeliyor. Çocuklar ellerindeki telefonu bırakıp kendilerine seslenen oyuncaklara kulak verirse ışıklar  yanacak.

I am here!

Ik ben hier! 

Burdayım! 

Earl Smith

Acrylic painting on canvas (60/80 cm) One child and two different situations. One side of his hair is neatly combed. The other side is messy. This is a common situation in motherless children. The child tries to do it herself but cannot.

Achrylschilderij op canvas (60/80 cm) Het haar van het meisje is aan één kant netjes gevlochten. Er werd geprobeerd om de andere kant rommelig te breien. Dit is een veel voorkomende situatie in het leven zonder moeder.

Tuval üzerine akrilik boya (60/80 cm) Kanvas üzeri akrilik boya (60/80 cm) Kızın saçları tek taraftan özenle örülmüş. Diğer tarafı dağınık olarak örülmeye çalışıldı. Bu, annesiz hayatta sık görülen bir durumdur.